Masz pytania dotyczące księgowości? Wpisz swoje imię, adres email i telefon:

Duńska księgowość

W obszarze duńskiej księgowości pojawiają się zróżnicowane modeli działalności ekonomicznej – od spółek do indywidualnych firm. Rozbieżności w kontekście rachunkowości między przedsiębiorstwami manifestują się poprzez zróżnicowany stopień trudności, odmienne wymogi dokumentacyjne, kwestie podatkowe, określone terminy oraz aspekty związane z regulacjami prawno-finansowymi. W przypadku rozważań dotyczących założenia własnego przedsiębiorstwa w Danii, wskazane jest zastanowienie się nad strategią prowadzenia księgowości dla lokalnego biznesu. Opcje obejmują samodzielne administrowanie księgowością firmy w Danii lub korzystanie z profesjonalnego wsparcia dyplomowanych specjalistów z dziedziny rachunkowości. Kompetentni eksperci w dziedzinie księgowości sprawnie kierują sprawami przedsiębiorstwa, przewodząc przez kwestie związane z regulacjami księgowymi w Danii, strukturą kont księgowych oraz zagadnieniami związanymi z raportowaniem. Ponadto, udzielą informacji na temat praw i obowiązków pracodawcy związanych z tym obszarem.

Na jakich obszarach skupia się księgowość w Danii?

Na jakich obszarach skupia się księgowość w Danii

Obszarem, którym zajmuje się duńska księgowość, jest sfera działalności każdego przedsiębiorcy, który prowadzi własną firmę na terenie Danii. W skład tych zagadnień wchodzą różne aspekty, których należy zdobyć wiedzę oraz poprawnie je zrealizować, aby uniknąć dotkliwych konsekwencji finansowych. Przedstawiamy poniżej zestawienie kluczowych tematów związanych z księgowością w Danii:

Organizacja struktury kont księgowych w Danii

W Danii istnieje szczególny układ kont księgowych, który jest stosowany w konkretnych firmach w celu przejrzystego monitorowania działalności przedsiębiorstwa.

Oto wykaz głównych kategorii kont księgowych w Danii, dotyczących struktury rachunku zysków i strat:


Układ kont związanych z bilansem:

Rozliczenia księgowe enkeltmandsvirksomhed (firma jednoosobowa)

Rozliczenia księgowe enkeltmandsvirksomhed (firma jednoosobowa)

W odniesieniu do jednoosobowych firm w Danii, zagadnienia związane z rachunkowością są stosunkowo klarowne. Według przepisów duńskiej Ustawy o sprawozdawczości finansowej, tego rodzaju przedsiębiorstwa są przypisane do kategorii A.

Działalność jednoosobowa, znana jako "Enkeltmandsvirksomhed," skupia się głównie na deklaracjach podatkowych w związku z duńskim Urzędem Skarbowym (SKAT, www.skat.dk). Co do sprawozdań rocznych, zawierających rachunek zysków i strat, bilans, dodatkowe informacje, zasady rachunkowości oraz podsumowanie zarządu, ich składanie nie jest obligatoryjne.

W kontekście księgowości dla takiej działalności w Danii, ważnym aspektem jest opracowanie Forretningsplan, czyli szczegółowego opisu planowanego przedsięwzięcia biznesowego. Ten plan powinien obejmować wizję działalności, koncepcję biznesową, zakres operacji, obowiązki oraz dostępność finansową przedsiębiorcy.

​Proces rejestracji jednoosobowej działalności gospodarczej w duńskim Erhvervsstyrelsen (przez stronę www.virk.dk) jest konieczny, a osoby decydujące się na tę formę działalności powinny korzystać z indywidualnego numeru ewidencyjnego CPR. Zarządzanie księgowością takiej firmy jest stosunkowo prostsze; nie wymaga się kapitału zakładowego, a koszty rejestracji wynoszą około 10 tys. DKK (5 tys. zł). Opodatkowanie tej działalności opiera się na jednym zgłoszeniu podatkowym, a dochód jest opodatkowany tylko raz. Właściciel ma również możliwość udzielania pełnomocnictw innym osobom do reprezentowania firmy, a rejestracja firmy jako płatnika VAT nie jest konieczna, jeśli roczny dochód nie przekracza 50 tys. DKK.

W przypadku "Enkeltmandsvirksomhed," właściciel ponosi osobistą odpowiedzialność za zadłużenie firmy i ma trzy możliwości wyboru sposobu opodatkowania:

  1. ​Opcja opodatkowania zgodnie z Ustawą o Kapitale Zakładowym (Kapitalafkastordning), która umożliwia przesunięcie części zysku firmy na dochód osobisty i część na dochód z kapitału.
  2. Możliwość opodatkowania zysku jako dochodu osobistego, analogicznie do pracowników zatrudnionych na etacie.
  3. Wybór opodatkowania zgodnie z Ustawą o Przedsiębiorstwach (Virksomhedsordning), co pozwala na odliczenie kosztów odsetek od kredytów oraz przechowywanie zysków firmy na koncie oszczędnościowym, co także może przynieść korzyści.

Osoby prowadzące jednoosobową firmę i regulujące podatki oraz składki ubezpieczeniowe mają prawo do korzyści emerytalnych i zdrowotnych, podobnie jak pracownicy zatrudnieni w Danii. Kwartalnie lub półrocznie, za pomocą strony internetowej SKAT (duńskiego Urzędu Skarbowego) za pośrednictwem systemu LetLøn, konieczne jest złożenie deklaracji podatkowej (dotyczącej opodatkowania dochodów i VAT). Wpłaty zaliczek na podatek dochodowy należy dokonywać do 20 marca oraz 20 listopada.

Wymiar finansowy funkcjonowania spółek

Na mocy regulacji zawartych w duńskiej Ustawie o sprawozdawczości finansowej, owe organizacje zobowiązane są do tworzenia raportów, które obejmują sprawozdanie od zarządu, analizę przepływów pieniężnych, zestawienie wyników i strat, bilans, informacje o zmianach w kapitale oraz inne dodatkowe informacje.

Dania księgowość firmy o znaczeniu b,c i d

Wszystkie duńskie firmy notowane na uregulowanym rynku są zobowiązane do przestrzegania standardów MSSF przy tworzeniu swoich sprawozdań finansowych.

Poniżej znajduje się więcej kluczowych elementów związanych z rachunkowością w przedsiębiorstwach duńskich:

Organizacja wymogów dotyczących sprawozdawczości

W sferze rachunkowości przedsiębiorstw działających w Danii istnieją ważne punkty dotyczące tworzenia sprawozdań finansowych, które są zdefiniowane w Ustawie o sprawozdawczości finansowej. Regulacja ta dzieli całą daną działalność gospodarczą w Danii na cztery klasy (A, B, C i D).

Dania księgowość kryteria klas działalności

Klasa A - obejmuje wszystkie prywatne przedsiębiorstwa w Danii, niezależnie od ich skali, w których zatrudnienie nie przekracza 10 pracowników (pracujących na pełny etat). Wartość aktywów tych firm nie przekracza 7 milionów duńskich koron, a roczny obrót netto wynosi maksymalnie 14 milionów koron duńskich. Sporządzanie sprawozdań finansowych dla firm klasy A nie jest obligatoryjne zgodnie z przepisami prawa duńskiego (choć mogą istnieć specyficzne zapisy w umowie firmowej), chyba że są one wymagane w celach podatkowych.

Klasa B - obejmuje zarówno spółki komandytowe publiczne i prywatne, fundacje handlowe oraz inne firmy. Kryteria obejmują:


Sporządzane sprawozdania finansowe dla przedsiębiorstw klasy B powinny zawierać:


Firmy klasy B mogą korzystać z dyrektyw nadstandardowych wydanych przez DASC w 2013 roku lub MSSF. Niektóre wytyczne, zwłaszcza dotyczące wyceny i prezentacji informacji, są opcjonalne dla spółek tej klasy, a obowiązkowe dla spółek klasy C.

Klasa C - obejmuje duże i średnie przedsiębiorstwa, zarówno publiczne, jak i prywatne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki komandytowe oraz fundacje handlowe. Kryteria to:


Sprawozdania finansowe dla przedsiębiorstw klasy C powinny zawierać:


Klasa D - obejmuje wszystkie spółki akcyjne państwowe, które zobowiązane są do sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnie z wytycznymi MSSF (termin przedawnienia wynosi 1 maja po 4 lub 6 latach). Dodatkowo, spółki notowane na giełdzie są zobowiązane do przygotowywania indywidualnych sprawozdań finansowych.

Duńska księgowość Raport finansowy w Danii

Raporty tych spółek powinny zawierać:

Kontekst prawny księgowości duńskiej

Kontekst prawny księgowości duńskiej

W Danii, będącym jednym z regionu skandynawskiego opiekuńczych krajów, wyraźnie obserwuje się silny wpływ na politykę społeczną, elastyczny rynek pracy, solidne świadczenia socjalne i wydatne opodatkowanie.

Przedsiębiorcy, którzy wybierają się na rozpoczęcie działalności gospodarczej w Danii, powinni zapoznać się z regulacjami dotyczącymi księgowości, które obejmują ewidencję finansową i księgową.

Poniżej podano akty prawne związane z rachunkowością w Danii:

  1. ​Ustawa o rachunkowości z 1998 roku - zawierająca przepisy dotyczące zasad rachunkowości, prowadzenia ewidencji księgowej i dokumentacji gospodarczej. W ramach księgowości duńskiej ważny jest plan kont, który obejmuje strukturę rachunku zysków i strat (pierwsza grupa kont dotyczy przychodów ze sprzedaży i 6 grup kosztów) oraz strukturę bilansu (aktywa, zobowiązania, kapitał).

  2. Ustawa z 2001 roku o sprawozdawczości finansowej (DFSA znowelizowana w 2015 roku) - obejmująca przepisy dotyczące sporządzania sprawozdań finansowych. Wyróżnia dwa rodzaje rachunku zysków i strat - porównawczy oraz kalkulacyjny, przy czym wzory rachunku zysków i strat w Danii nie zawierają modelu obniżania zysków netto. Sprawozdawczość finansowa dotyczy różnych klas duńskich przedsiębiorstw:

    • Klasa A, obejmująca firmy prowadzone przez osoby fizyczne; w tym przypadku nie ma obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych, a deklaracje podatkowe są głównym źródłem informacji.

    • Klasa B, obejmująca duńskie spółki publiczne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki komandytowe (zatrudniające maksymalnie 50 pracowników i posiadające aktywa do 36 mln DKK).

    • Klasa C, obejmująca duńskie spółki publiczne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki komandytowe (zatrudniające powyżej 50 pracowników i posiadające aktywa powyżej 36 mln DKK).

    • Klasa D, obejmująca duńskie spółki akcyjne. Księgowość takich spółek jest bardziej rozbudowana, obejmuje tworzenie bilansów, raportów zarządu, rachunków zysków i strat, przepływów finansowych oraz informacji dotyczących zmian w kapitale i innych aspektów.

Dodatkowe istotne przepisy dotyczące księgowości firm w Danii obejmują:

Wymogi dotyczące sprawozdawczości finansowej dla duńskich przedsiębiorstw są regulowane w aktach prawnych i dyrektywach Unii Europejskiej, a następnie przekładane na prawo krajowe. Przykładem jest unijna dyrektywa dotycząca rachunkowości z 2015 roku, która została wprowadzona w życie jako Ustawa o sprawozdawczości finansowej.

Nadzór nad dziedzinami związanymi z rachunkowością finansową, audytem i standardami księgowymi w Danii spoczywa na dwóch instytucjach rządowych:

  1. ​Na przestrzeni okresu, instytucja DFSA, inaczej nazywana Duńskim Urzędem Nadzoru Finansowego.
  2. W ciągu lat, rola DBA, inaczej znany jako Duński Urząd ds. Biznesu (wcześniej Duńska Agencja Handlu i Spółek do roku 2012), która działała pod skrzydłami Ministerstwa Gospodarki i Rozwoju, nabiera nowego kształtu w nadzorze sprawozdawczości finansowej dla podmiotów gospodarczych niebędących instytucjami finansowymi. Niemniej jednak, od roku 2007, prawo ustanawiania standardów księgowości w Danii zostaje przekazane na korzyść Duńskiego Komitetu Standardów Rachunkowości (DASC), będącego częścią Duńskiego Komitetu Audytorów (FSR). Mimo że DASC nie posiada formalnej podstawy prawniczej, to jego wytyczne i techniczne instrukcje odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu wysokich standardów rachunkowości w Danii. Komitet ten określa wytyczne dla różnorodnych wielkości firm, w tym małych, średnich i dużych przedsiębiorstw duńskich, zaliczających się do kategorii B i C.

Dokumentacja i informacje dla przedsiębiorców w Danii

Na stronie internetowej Erhvervsstyrelsen, czyli duńskiego Urzędu ds. Działalności Gospodarczej (www.erhvervsstyrelsen.dk), można znaleźć różnorodne informacje związane z rejestracją, prowadzeniem księgowości i funkcjonowaniem przedsiębiorstw w Danii.

Przydatne dane dotyczące firm w Danii dostępne są na platformie https://www.virk.dk. Strona ta zawiera następujące informacje:


Wśród istotnych dokumentów dla prowadzenia działalności w Danii znajdują się:

  1. ​Oplysningsskema, czyli formularz deklaracji podatkowej, wydawany przez duński Urząd Skarbowy (SKAT). Formularz ten jest przesyłany na podany podczas rejestracji adres (zarówno duński, jak i polski) oraz na elektroniczną skrzynkę podatnika. To ważny dokument szczególnie dla osób prowadzących własną działalność, który należy wypełnić do 1 września kolejnego roku podatkowego. Na jego podstawie urząd sporządza årsopgørelse.

  2. Årsopgørelsen, czyli dokument dostarczany przez SKAT w dniu 15 marca, zawierający wstępną decyzję podatkową (kwotę do zwrotu lub należności). W przypadku błędnych informacji lub przysługujących ulg, ten dokument można elektronicznie poprawić za pośrednictwem platformy TastSelv i przesłać do urzędu jako zmienione zeznanie do 1 maja. W przypadku przedsiębiorców, ten dokument jest przygotowywany później, bazując na uzupełnionym oplysningsskema. Końcową kwotę podatku wyliczoną w ostatecznej wersji årsopgørelsen trzeba uiścić na konto urzędu do 1 lipca. Jeśli podatek wynosi powyżej 21 798 DKK, kwota ta jest dzielona na 3 raty, płatne w sierpniu, wrześniu i październiku.

  3. Oplysningsseddel to dokument sumujący zarobki pracownika. Każdy duński pracodawca ma obowiązek dostarczenia tego dokumentu pracownikowi po zakończeniu zatrudnienia.


Właściciele duńskich firm są zobowiązani do przechowywania dokumentacji pracowników (po zakończeniu zatrudnienia) przez okres 5 lat.

Przestrzeganie przepisów prawa pracy i bezpieczeństwa

Przedsiębiorcy prowadzący działalność w Danii, którzy decydują się na zatrudnianie pracowników, muszą dokładnie zapoznać się z treścią Ustawy o umowie o pracę (Ansættelsesbevisloven). Wspomniane przepisy dotyczą obowiązku dostarczania pracownikom dokumentu zawierającego kluczowe informacje o ich warunkach zatrudnienia. Osoby pracujące w duńskich firmach często korzystają z ochrony przewidzianej w układach zbiorowych, które stanowią umowy określające warunki pracy, oparte na porozumieniach między pracodawcami a pracownikami, negocjowanych przez organizacje zawodowe lub reprezentantów pracowników.

Przepisy danego kraju nakładają na pracodawców w Danii obowiązek przestrzegania obowiązującego prawa pracy oraz regulacji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, dostępnych na stronie Duńskiego Urzędu Inspekcji Pracy (UIP).

Przedsiębiorcy w Danii, którzy zatrudniają pracowników, powinni:

  1. ​Zapewnić pracownikom odpowiednią odzież ochronną.
  2. Zabezpieczyć pracowników ubezpieczeniem na wypadek wypadków i chorób zawodowych.
  3. Unikać praktyk dyskryminacyjnych wobec pracowników.
  4. Zapewnić pracownikom odpowiednie wynagrodzenie.
  5. Upewnić się, że pracownicy przestrzegają zasad bezpieczeństwa podczas wykonywania swoich zadań.
  6. Tworzyć dogodne warunki pracy.
  7. Minimalizować ryzyko urazów w miejscu pracy.
  8. Organizować dla pracowników szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.
  9. Zapewnić regularne szkolenia z bezpieczeństwa i higieny pracy, co najmniej raz w roku.
  10. Utrzymywać stałą współpracę z instytucjami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo i higienę pracy w Danii.


Pracodawcy pochodzący z państw Unii Europejskiej, planujący delegować swoich pracowników do pracy w Danii, zobowiązani są do przestrzegania przepisów dotyczących delegowania pracowników zawartych w poniższych dokumentach:

  1. ​Dyrektywa UE 96/71 z 16 grudnia 1996 roku dotycząca delegowania pracowników za granicę, obejmująca kwestie takie jak środowisko pracy, równość płac, zakaz dyskryminacji na rynku pracy, stosunki pracownicze oraz urlopy rodzicielskie.
  2. Duńska Ustawa o delegowaniu pracowników nr 993 (Act Concerning Posting of Workers) z 15 grudnia 1999 roku.


Dodatkowo, pracownicy z Polski delegowani do pracy w Danii, powinni uzyskać druk A-1 przed wyjazdem. Ten dokument potwierdza opłacenie składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne oraz określa polskie przepisy dotyczące tego ubezpieczenia. Druk ten jest przygotowywany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS).

Każde przedsiębiorstwo w Danii musi być zarejestrowane w Duńskiej Agencji Handlu i Przedsiębiorstw (Danish Commerce and Companies Agency, www.erhvervsstyrelsen.dk), która przyznaje numer Centralnego Rejestru Firm (CVR, www.datacvr.virk.dk). Ponadto, firmy delegujące pracowników z zagranicy są zobowiązane do zgłoszenia wszelkich zmian związanych z ich działalnością w Rejestrze Usługodawców Zagranicznych – RUT.

Aspekty kontroli finansowej w przedsiębiorstwach w Danii

W temacie Duńskiej Ustawy o sprawozdawczości finansowej poruszane są także kwestie dotyczące weryfikacji sprawozdań finansowych tworzonych przez przedsiębiorstwa w Danii. Tamtejszy proces audytu jest przeprowadzany przez audytorów publicznych, którzy są zarejestrowani (bądź uprawnieni), zachowują niezależność i działają na zewnątrz.

Dania księgowość rodzaje przeglądów

W przypadku różnych przedsiębiorstw w klasyfikacji B w Danii dostępne są dwie opcje:

  1. ​Przeprowadzenie pełnego przeglądu sprawozdań finansowych.
  2. Wybór audytu "light", nowej formy kontroli wprowadzonej dla raportów finansowych od początku 2013 roku.


Kontrola finansowa dla firm klasy A i B w Danii nie jest obowiązkowa i zależy od rocznych przychodów osiągniętych przez firmę. Te spółki mają możliwość wyboru rodzaju przeglądu i współpracy z audytorami, aby zdecydować, która usługa certyfikacyjna (np. wsparcie księgowe, kontrola raportów finansowych czy audyt) jest dla nich najodpowiedniejsza.

W planowaniu i modyfikacjach systemów księgowych duńskich przedsiębiorstw należy uwzględnić kontrolę wewnętrzną.

Ustawa o biegłych rewidentach określa standardy dobrej praktyki audytu, zapewniając, że jednostka audytu wewnętrznego nie podlega kierownictwu jednostki w zakresie planowania, organizacji i realizacji. Audytorzy wewnętrzni muszą również mieć dostęp do potrzebnych informacji.

Ministerstwo Finansów w Danii ma uprawnienia do wyznaczania obszarów w firmach, które zostaną dokładnie zbadane. Duński Urząd Nadzoru Finansowego (RSB) przestrzega Międzynarodowych Standardów Rewizji Finansowej (MSRF).

W 2011 roku została utworzona FSR, organizacja księgowa, która połączyła trzy duńskie instytucje: FSR (Duńscy Biegli Rewidenci), FRR (Duński Instytut Biegłych Rewidentów Publicznych) i REVIFORA (stowarzyszenie młodych księgowych i praktykantów). FSR skupia się na rewizji rachunkowości, kontroli raportów finansowych oraz aspektach księgowości i podatków w firmach w Danii.

Duńscy audytorzy, państwowi autoryzowani księgowi (SPA, czyli State Authorized Public Accountant), którzy pełnią rolę biegłych rewidentów, oraz firmy audytorskie są regularnie poddawani kontroli co sześć lat przez DSAA, czyli Urząd Nadzoru nad Audytem (ustanowiony przez DBA).

Koszty, aktywa i praktyki kontrolne w księgowości duńskich spółek

Istotne znaczenie dla firm z Danii ma kwestia związana z kosztami oraz rozliczeniami w księgowości, równie istotne jak bilanse i aktywa. 

Nowoczesny bilans w Danii ukazuje aktywa poukładane według kryterium płynności – od tych mniej płynnych (WNiP) do najbardziej płynnych (gotówka). Natomiast pasywa są podzielone na kapitał obcy oraz kapitał własny. Wzór bilansu prezentuje się następująco:

W stałych aktywach:


W bieżących aktywach:


W pasywach:


Weryfikacje firm duńskich są przeprowadzane przez uprawnionych audytorów, którzy muszą posiadać niezależność oraz działać jako zewnętrzni. Wyróżnia się różne rodzaje audytu, takie jak audyt finansowy, audyt zgodności czy audyt zarządzania. Duńskie przedsiębiorstwa mają możliwość wyboru odpowiedniej usługi certyfikacyjnej w zależności od ich potrzeb.

Współpraca handlowa Danii z partnerami europejskimi

W kontekście Danii, ważnymi partnerami handlowymi okazują się kraje z Unii Europejskiej, zwłaszcza Niemcy, Szwecja, Holandia oraz Wielka Brytania, a Polska zajmuje 13. miejsce w zestawieniu. Głównym wyjazdem Danii są produkty spożywcze, zwierzęta żywe, chemikalia i towary chemiczne. Z kolei, import obejmuje przede wszystkim maszyny, urządzenia, przetworzone wyroby i chemikalia.

Działająca jako Eksportrådet, Duńska Rada Handlowa, pełni kluczową funkcję w budowaniu relacji międzynarodowych pomiędzy Danią a innymi państwami. W 1995 roku, inwestorzy z Polski i Danii wspólnie utworzyli Duńsko-Polską Izbę Gospodarczą, mającą na celu ułatwienie dwustronnej współpracy.

Porozumienie z 1991 roku między Polską a Unią Europejską reguluje wymianę handlową, tworząc strefę wolnego handlu dla produktów przemysłowych od 1999 roku. Większość produktów podlega preferencyjnym stawkom celnych, które w większości przypadków wynoszą 0%. Jednak konieczne jest dostarczenie celnikom zaświadczenia pochodzenia EUR1.

Podatek VAT, w Danii zwany MOMS, w wysokości 25%, obejmuje większość produktów przemysłowych, rolnych i usług. Istnieje różnorodność opłat akcyzowych, które obejmują takie kategorie jak lody, kawa, kasety wideo, wyroby tytoniowe, alkohol, produkty czekoladowe, żarówki, piwo, wino, herbata, samochody, paliwa oraz jednorazowe opakowania.

Dania posiada Fødevarestyrelsen, czyli Duński Inspektorat ds. Żywności i Weterynarii, który nadzoruje wydawanie pozwoleń i licencji na import żywności. Produkty spożywcze muszą być opisane w języku duńskim i spełniać standardy dotyczące składu i konserwantów.

Ministerstwo Środowiska nadzoruje wprowadzanie kosmetyków, detergentów i środków czystości na rynek duński. Firmy planujące import substancji chemicznych muszą spełnić kryteria Ministerstwa. Substancje chemiczne spoza listy EINECS powinny zostać zgłoszone do Departamentu Wyrobów Chemicznych.

Zgodnie z dyrektywami Nowego Podejścia, wiele produktów przemysłowych, takich jak zabawki, urządzenia czy maszyny gazowe, musi posiadać oznaczenie CE.

Dania podjęła wiele znaczących porozumień, w tym umowę o współpracy gospodarczej, energetycznej oraz ochrony środowiska. Dodatkowo, podpisała konwencję ONZ dotyczącą Międzynarodowej Sprzedaży Towarów.

Często występujące wątpliwości

  1. Rachunkowość w Danii opiera się na regulacjach związanych z przepisami rachunkowymi. W Danii obowiązuje rozporządzenie UE 1606/2002 dotyczące międzynarodowych standardów rachunkowości (MSR), które zobowiązuje do wykorzystywania standardów MSSF zatwierdzonych przez UE. Jest to szczególnie ważne dla spółek europejskich notowanych na rynkach papierów wartościowych. Istnieje również możliwość stosowania standardów MSSF w sprawozdaniach skonsolidowanych oraz w przypadku duńskich firm, które nie funkcjonują na rynku regulowanym. Należy wspomnieć, że w dwóch terytoriach autonomicznych Danii, czyli na Wyspach Owczych i Grenlandii, nie obowiązują przepisy UE.

  2. A-kasse to fundusz ubezpieczeniowy zapewniający wsparcie w sytuacji bezrobocia. Choć ubezpieczenie to nie jest obligatoryjne, aby otrzymać świadczenie za utratę pracy, trzeba być członkiem a-kasse.

  3. Czy w Danii istnieje możliwość elektronicznego rozliczenia z Urzędem Skarbowym? Tak, w Danii istnieje opcja elektronicznego rozliczania za pomocą kodu TastSelv, który składa się z 8 cyfr. Ten kod można zamówić online na stronie www.skat.dk. Numer kodu można znaleźć na karcie Årsopgørelsen lub Forskudsopgørelsen (karcie podatkowej).

  4. Skat til udbetaling to termin, który pojawia się w decyzji podatkowej, oznaczający kwotę podatku do zwrotu.

  5. Wyrażenie Restskat til betaling w decyzji podatkowej informuje o konieczności zapłacenia dodatkowego podatku.

  6. NemKonto to rachunek bankowy pracownika, na który przekazywane są zwroty podatku oraz wynagrodzenie za pracę.

  7. Feriepenge to wypłata urlopowa, przysługująca każdemu legalnie pracującemu w Danii. Za każdy przepracowany miesiąc przysługuje 2,08 dnia urlopu, co w sumie daje 25 dni urlopu (czyli 5 tygodni). Wniosek o Feriepenge można złożyć w ciągu 6 miesięcy od zakończenia pracy w Danii, jednakże trzeba się wyrejestrować z Folkeregister (urząd gminy) przed opuszczeniem kraju. Feriepenge wypłacane są na konto NemKonto w ciągu pierwszych 3 miesięcy roku podatkowego, który trwa od 1 września do 31 sierpnia następnego roku. Można z nich korzystać od 1 maja do 30 kwietnia roku kolejnego.

  8. Feriekonto to specjalny fundusz, do którego pracodawcy odprowadzają składki urlopowe pracowników (12% wynagrodzenia brutto pomniejszonego o 8% na cele socjalne).

  9. Zwrot podatku z duńskiego Urzędu Skarbowego zazwyczaj zajmuje około 6 miesięcy.

  10. Årsopgørelsen to decyzja podatkowa dostępna na stronie internetowej duńskiego Urzędu Skarbowego.

  11. Personfradrag to osobista ulga podatkowa, przysługująca rezydentom Danii, którzy pracowali tam przez 12 miesięcy.

  12. W Danii dostępne są różne ulgi podatkowe, takie jak ulga na dojazdy do pracy, ulga na zakwaterowanie oraz ulga na wyżywienie.

  13. Pension to prywatna emerytura w Danii, oparta na funduszach emerytalnych (PFA Pension, Danica Pension, Industriens Pension, Pensiondanmark).

  14. Folkepension to państwowa emerytura w Danii, dostępna dla obywateli po ukończeniu 65 lat.

  15. ATP to programy emerytalne w Danii, stanowiące część II filaru systemu emerytalnego, obejmujące wszystkich obywateli od 16 roku życia.

  16. Sundhedskortet to karta zdrowotna, potrzebna dla osób zamierzających przebywać w Danii przez więcej niż 3 miesiące. Zapewnia bezpłatną opiekę medyczną (oprócz stomatologii) i jest wydawana razem z numerem CPR (rejestracyjnym).
Komentarze
Cofnij odpowiedź
0 odpowiedzi na artykuł "Duńska księgowość"