Rejestracja duńskiej działalności gospodarczej

Aktualna kondycja duńskiej gospodarki

Dania to kraj, który przyciąga inwestorów z zagranicy, szczególnie z zainteresowaniem projektami startupowymi, które są kreatywne i innowacyjne. Przed podjęciem działań biznesowych w Danii, warto zaznajomić się z tamtejszym kontekstem ekonomicznym. Kraj ten wyróżnia się różnorodnymi sektorami kluczowymi, takimi jak branża spożywcza, energia odnawialna, technologia informatyczna, transport morski i biotechnologia. Przedsiębiorstwa z tych dziedzin mogą otrzymać wsparcie finansowe od państwa.

Wielu międzynarodowych inwestorów decyduje się na otwarcie restauracji lub kawiarni w Danii, co jest atrakcyjną koncepcją inwestycyjną. Taka strategia nie niesie ze sobą wysokich kosztów, a często przynosi opłacalne efekty. Duńczycy cenią sobie spędzanie czasu w gronie bliskich przy jedzeniu, co sprawia, że odwiedzają lokale gastronomiczne. Również usługi fryzjerskie, działalność turystyczna, hotelarstwo, bankowość, ubezpieczenia i sektor transportu stanowią ciekawe opcje. Branża jubilerska zdobywa popularność, ponieważ mieszkańcy Danii chcą bezpiecznie zainwestować kapitał w obliczu ujemnych stóp procentowych. To przyczynia się do dostępności gotówki, którą chcą inwestować w bezpieczne opcje, a szlachetne kruszce stają się atrakcyjną alternatywą.

Model podatkowy obowiązujący w Danii

​W Danii, każdy obywatel prowadzący działalność gospodarczą lub pracujący jest zobligowany do opłacania podatków. System podatkowy działa na zasadzie progresywnej, gdzie stawki podatkowe są uzależnione od dochodu. Osoby w Danii mogą odliczać wydatki, ale muszą dostarczyć dokumentację potwierdzającą te wydatki. W razie wątpliwości, Urząd Skarbowy ma prawo do przeprowadzenia kontroli.

W Danii istnieją dwa rodzaje zobowiązań podatkowych: pełne i ograniczone, które zależą od różnych czynników, takich jak miejsce zamieszkania, rodzaj i wysokość dochodu, oraz miejsce pracy. Osoby o ograniczonym obowiązku podatkowym nie są zobowiązane do płacenia podatków od dochodów zdobytych w Danii.

Dla tych, którzy chcą rozpocząć działalność gospodarczą w Danii, istotne jest zarejestrowanie firmy w Agencji Przedsiębiorstw i Handlu. Warto pamiętać, że Dania nie oferuje specjalnych ulg podatkowych dla przedsiębiorców. To oznacza, że prowadząc działalność gospodarczą w Danii, trzeba dostosować się do ogólnych zasad opodatkowania.

1. ​Osoby fizyczne w Danii są zobowiązane do opłacania podatków, takich jak podatek dochodowy i podatek progresywny. Podatek dochodowy wynosi stałe 32%. Stawka podatku progresywnego jest zależna od poziomu dochodów. Dla dochodów do 42 tysięcy koron duńskich rocznie, stawka podatku progresywnego wynosi 5,64%, a dla wyższych dochodów sięga 15%. Podatek progresywny obejmuje zarówno dochody z pracy, jak i dochody z kapitału.
   
   Podatek dochodowy jest przekazywany do lokalnych władz, a opłaty z podatku progresywnego trafiają do skarbu państwa. Obywatele Danii muszą regularnie płacić oba te podatki, w zależności od swoich dochodów.
   
   
2. W przypadku firm jednoosobowych w Danii, dochody uzyskane z działalności są traktowane jako dochody właściciela. To oznacza, że opodatkowanie zarówno działalności, jak i innych przychodów przedsiębiorcy jest indywidualne. Składanie deklaracji podatkowej wymaga kwartalnych lub półrocznych terminów, zależnie od rodzaju firmy, a można to zrobić przez internet za pośrednictwem strony internetowej duńskiego Urzędu Skarbowego. Osoby prowadzące firmy jednoosobowe, tak samo jak pracujący w Danii, mogą korzystać z opieki zdrowotnej i systemu emerytalnego. Wysokość wpłat zaliczek na podatek dochodowy ustalana jest na 20 marca i 20 listopada. Wpłaty przed terminem mogą być zwrócone z wyższym oprocentowaniem, natomiast opóźnione płatności podlegają obniżonemu oprocentowaniu.

   

3. W przypadku spółek prowadzących działalność w Danii, obowiązek opłacania podatku od korporacji (CIT) wynosi 28%. Opodatkowanie firm opiera się na zasadzie konsolidacji, co oznacza uwzględnienie nie tylko głównej spółki duńskiej, ale także jej filii i spółek zależnych. W przypadku spółek osobowych, opodatkowanie dotyczy jedynie udziałowców spółek.
   
   
4. Firmy o rocznym obrocie przekraczającym 50 tysięcy koron duńskich w Danii muszą zarejestrować się i płacić podatek VAT. Stawka podatku VAT wynosi 25% i dotyczy firm handlowych i usługowych. W niektórych przypadkach stawka VAT wynosi 0%, jak w sektorze medycznym, sprzedaży i wynajmie nieruchomości, edukacji, sektorze kulturalnym, transakcjach bankowych i ubezpieczeniowych.
   
   Firmy zagraniczne dostarczające towary lub usługi dla duńskich przedsiębiorców mogą skorzystać z procedury zwrotu opłaty VAT. W ramach tej procedury firmy zagraniczne nie muszą płacić VAT w Danii. Faktury wystawiane są bez doliczania VAT, a odpowiedzialność za opłacenie VAT spoczywa na nabywcy. Procedura ta obejmuje wybrane rodzaje działalności, takie jak prace budowlane czy usługi sprzątania.
   
   
5. Podatki akcyzowe w Danii obejmują określone grupy produktów, takie jak napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe czy paliwa do silników. Opłaty akcyzowe dotyczą tylko nabywców końcowych.
   

Struktury prawne firm w Danii oraz proces rejestracyjny

​Przygotowując się do otwarcia firmy w Danii, istnieje opcja wyboru spośród różnych struktur prawnych, takich jak:

• Przedsiębiorstwo indywidualne (Enkeltmandszirksmhed),
• Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Anpartsselskab - ApS),
• Spółka komandytowa (Kommanditselskab - K/S),
• Spółka akcyjna (Aktieselskab - A/S),
• Spółka jawna (Intersselskab - I/S),
• Przedstawicielstwo zagranicznej firmy (Salgskontor),
• Oddział firmy międzynarodowej (Filial af udenelandsk selskab),
• Spółdzielnia (Andelsforening / Brugsforening).

Jednoosobowa działalność gospodarcza (Enkteltmandszirksmhed)

Rozważając opcje, jednoosobowa działalność gospodarcza cieszy się dużą popularnością w Danii. Procedura rejestracji jest prostsza, wymagając planu działalności oraz dokumentów potwierdzających kompetencje. Przedsiębiorstwo działa pod nazwiskiem właściciela lub inną wybraną. Warto podkreślić, brak osobowości prawnej oznacza, że właściciel ponosi odpowiedzialność za zobowiązania. Właściciel ma także swobodę zatrudniania pracowników i udzielania pełnomocnictw. Przy dochodach do 50 tys. koron rocznie nie trzeba rejestrować firmy jako płatnika VAT.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Anpartsselskab – ApS)

Forma spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest często wybierana w Danii. Wymaga co najmniej jednego partnera i kapitału początkowego minimum 125 tys. koron. Właściciel (partner) nie odpowiada osobiście za zobowiązania, a procedura rejestracyjna jest względnie prostsza i tańsza. Istnieje także możliwość stworzenia Rady Nadzorczej. Koszty utworzenia to około 3-5 tys. koron.

​Spółka komandytowa (Kommanditselskab – K/S)

Spółka komandytowa wymaga co najmniej dwóch partnerów, z których jeden jest komplementariuszem ponoszącym pełną odpowiedzialność, a drugi komandytariuszem odpowiadającym tylko za swój wkład. Rejestracja wymaga umowy założycielskiej, a termin wynosi 8 tygodni od podpisania. Nazwa powinna zawierać skrót K/S.

Spółka akcyjna (Aktieselskab – A/S)

Spółka akcyjna to zaawansowana opcja, wymagająca co najmniej jednego udziałowca i kapitału minimum 500 tys. koron. Procedura rejestracyjna jest złożona, obejmuje akcjonariuszy z UE i statut. Rejestracja trwa 2-3 tygodnie, a dokumentacja musi być po duńsku.

Spółka jawna (Intersselskab – I/S)

Spółka jawna to przedsiębiorstwo bez formalnej osobowości prawnej, umożliwiające inicjowanie umów i udział w procesach sądowych. Wymaga umowy i co najmniej dwóch wspólników. Proces rejestracji to 8 tygodni.

Przedstawicielstwo zagranicznej firmy (Salgskontor)

Jeśli firma chce działać w Danii, otwarcie przedstawicielstwa firmy zagranicznej może być korzystne. Wymaga wspólników z UE, a nazwa powinna zawierać nazwę matki i "filial". Odpowiedzialność za zobowiązania spoczywa na firmie matce.

Oddział firmy międzynarodowej (Filial af udenelandsk selskab)

Założenie oddziału firmy zagranicznej w Danii to proces wymagający przesłania informacji do Agencji Przedsiębiorstw i Handlu. Wymaga kapitału 80 tys. koron i może być kosztowne.

Spółdzielnia (Andelsforening/Brugsforening)

Stowarzyszenie spółdzielcze to opcja rzadko wybierana, umożliwia działalność handlową i przetwarzanie produktów z ograniczoną odpowiedzialnością członków. Wymaga umowy stowarzyszeniowej.

Dodatkowe kwestie związane z rejestracją firmy w Danii

Planując zainicjowanie procesu zarejestrowania przedsiębiorstwa w Danii, istnieje potrzeba rozważenia wybranej struktury prawnej, choć pewne aspekty są niezmienne. W kontekście obywateli Polski, którzy są członkami Unii Europejskiej, tworzenie firm w Danii jest usprawnione, wystarczy dostarczyć certyfikat pobytu UE. Kluczową rolę odgrywa również posiadanie konta bankowego NemKonto. Przez przedstawienie dokumentów, takich jak statut spółki czy osobiste dane założycieli, możliwe jest zarejestrowanie konta. Ponadto niezmiernie ważny jest elektroniczny podpis NemID/MitID, umożliwiający dostęp do stron internetowych i oficjalnych portali rządowych. W niektórych przypadkach, w odniesieniu do konkretnych dziedzin działalności, konieczne stają się specjalne zezwolenia lub zgody od odpowiednich instytucji.

W razie powodzenia procesu rejestracji, przynosi to różnorodne dokumenty, w tym certyfikat założycielski, wyciąg z rejestru DCCA prezentujący szczegóły firmy, oryginalny certyfikat udziału, pieczęć, statut z apostille oraz pełnomocnictwo.

Karta podatkowa i numer identyfikacji podatkowej

W Danii, osoby o ograniczonych dochodach korzystają z wyłączenia z obowiązku podatkowego i mogą otrzymać specjalną "frikort". Jednak przedsiębiorcy i inwestorzy z zagranicy potrzebują numeru identyfikacji podatkowej i karty podatkowej. Karta podatkowa jest udostępniana elektronicznie poprzez narzędzie TastSelv. Numer identyfikacji podatkowej oraz karta podatkowa są dostępne po złożeniu odpowiedniego wniosku, który można przekazać online lub tradycyjnie, wypełniając formularz 04.063. Wniosek można złożyć nie wcześniej niż 60 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności w Danii. Aby wniosek był kompletny, trzeba dołączyć kopię dokumentu tożsamości, pozwolenie na pobyt w Danii, ewentualnie umowę o pracę oraz, jeśli jest to odpowiednie, akt małżeństwa.

Legalny pobyt w Danii

W kontekście pobytu w Danii bez dokumentów postojowych, polscy obywatele mogą legalnie przebywać na terenie tego kraju przez maksymalnie 3 miesiące, unikając formalności związanych z tymi dokumentami. W przypadku, gdy pobyt przewyższa ten okres, konieczne staje się złożenie wniosku o rejestrowanie pobytu w UE przed upływem 3 miesięcy. Certyfikat rejestrowania pobytu UE stanowi formalne potwierdzenie legalności pozostawania na obszarze Danii. By to zdobyć, należy wyjaśnić przyczynę dłuższego pobytu. Warto zaznaczyć, że mieszkańcy krajów skandynawskich są zwolnieni z wymogu posiadania dokumentów pobytowych.

W przypadku osób, które pozostają legalnie w Danii przez minimum 5 lat, możliwe jest staranie się o status stałego mieszkańca. W tym celu konieczne jest składanie wniosku w urzędzie obsługi mieszkańców (Borgerservice), zwykle w danej gminie, wraz z aktualnym dokumentem potwierdzającym rejestrowanie pobytu UE. Skutek tej procedury to uzyskanie numeru identyfikacyjnego (CPR), karty ubezpieczenia zdrowotnego i wpisanie adresu zamieszkania. Przepisy dotyczące pobytu obywateli UE w Danii regulowane są przez EU-opholdsbekendtgørelsen.

Jeśli mówimy o wizach biznesowych, osoby planujące podróż biznesową do Danii, np. na spotkania czy zawieranie umów, mogą ubiegać się o taką wizę. Procedura uzyskania wizy biznesowej przypomina tę dla wiz Schengen i wymaga posiadania zaproszenia od firmy lub partnera biznesowego z Danii, obejmującego cel wizyty, daty, informacje o zakwaterowaniu i świadectwo finansowe. Prośbę o wizę składa się w Sekcji Konsularnej Ambasady Danii lub Centrum Wizowym, najwcześniej 3 miesiące, a najpóźniej 2 tygodnie przed datą podróży. Zazwyczaj decyzja w sprawie wizy zapada w przeciągu 10 dni, a koszt wynosi 27 euro. W niektórych przypadkach oczekiwanie na wizę może się wydłużyć, nawet do miesiąca lub 3 miesięcy w szczególnych okolicznościach. Przy kolejnych wnioskach w ciągu 5 lat, możliwe jest skorzystanie z pomocy biura podróży, by ułatwić proces aplikacyjny.

Gdy mówimy o składaniu wniosków o wizy biznesowe, niezbędne jest dostarczenie różnych dokumentów, takich jak wypełniony formularz wnioskodawcy, zgoda na przetwarzanie danych osobowych, potwierdzenie opłaty za wizę, zaproszenie od firmy lub partnera biznesowego z Danii, kopie stron paszportu, dowód opłacenia ubezpieczenia zdrowotnego, 2 zdjęcia aplikanta oraz wyciąg bankowy. Wymagane dodatkowe dokumenty mogą obejmować informacje z urzędów podatkowych, dokumentację rejestracyjną, pełnomocnictwa, informacje o firmie lub partnerze biznesowym oraz plan podróży. W przypadku, gdy osoba zapraszająca nie pokrywa kosztów podróży, trzeba dostarczyć dokumenty potwierdzające zdolność finansową aplikanta. Wiza biznesowa może być przedłużona o 90 dni, jednak tylko w uzasadnionych przypadkach. Przedsiębiorcy prowadzący działalność w Danii mają także możliwość ubiegania się o wizę wielokrotnego wjazdu.

Przyjmowanie pracowników

W Danii, istnieją dwie różne klasyfikacje regulacji pracy, odnoszące się do zatrudniania pracowników o charakterze fizycznym oraz intelektualnym. Każdy pracodawca, który zatrudnia pracowników, ma obowiązek dostarczenia im odpowiedniego przeszkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, odpowiedniego wynagrodzenia, zabezpieczenia od chorób zawodowych i wypadków. Nieprzestrzeganie tych postanowień może prowadzić do wystąpień strajkowych, paraliżu działalności oraz napięć między pracodawcą a pracownikami.

Godziny pracy

W standardowym duńskim przedsiębiorstwie, ustalona liczba godzin przeznaczona na pracę dla pracowników wynosi 37 godzin na tydzień. Uznawane są za nadgodziny pierwsze trzy godziny powyżej normalnego czasu pracy lub pierwsze trzy godziny, które są wykonywane w okresie, kiedy pracownik zazwyczaj ma wolne. Gdy pracownik wykonuje nadgodziny, otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 50%. Jednak w przypadku przekroczenia trzech nadliczbowych godzin w jednym dniu lub pracy w dni wolne od pracy lub w święta, premia ta wzrasta do 100%. Pracownik ma wybór między dodatkowym wynagrodzeniem za nadgodziny a zamiast tego możliwością wzięcia wolnego. Osoby pracujące w niepełnym wymiarze czasu pracy mają te same prawa jak pracownicy na pełnym etacie.

Wynagrodzenie

W danym systemie prawnym Danii, nie istnieje określona minimalna płaca. Zamiast tego, zagadnienia dotyczące wynagrodzeń oraz warunków pracy są wynegocjowane pomiędzy pracownikami a pracodawcami. Mimo braku ogólnej minimalnej płacy obowiązującej na całym spektrum rynku pracy, minimalne zarobki w konkretnych dziedzinach i zawodach są ustalane za pośrednictwem umów zbiorowych. Wartość wynagrodzenia zależy od charakteru pracy i może być wyrażona jako stawka na godzinę, dziennie lub miesięcznie. Wypłaty mogą być dokonywane raz lub dwa razy w ciągu miesiąca, zaś kwoty wynagrodzeń w różnych sektorach są aktualizowane corocznie.

Urlop dla pracowników

W Danii, kwestie związane z czasem odpoczynku pracowników są uregulowane poprzez odpowiednie przepisy prawne. Każdy pracujący ma prawo do łącznie pięciu tygodni wolnego, co równa się 30 dniom, wliczając w to dni robocze. Pracownicy pracujący na zmiany drugą lub trzecią otrzymują dodatkowe 2 godziny urlopu za każdy tydzień spędzony w pracy. Minimalnie 18 dni ciągłego urlopu musi być wykorzystane przez pracownika w okresie od 1 maja do 30 września. Jeżeli pracownik nie miał szansy przepracować całego poprzedniego roku kalendarzowego, przysługujący mu urlop jest obliczany na podstawie pełnych miesięcy przepracowanych, przyznając odpowiednio 2,08 dnia urlopu za każdy z tych miesięcy.

Wypowiedzenie umowy

Każda odmiana zakończenia zatrudnienia posiada własny indywidualny okres wypowiedzenia, który jest zróżnicowany i uzależniony od okresu pracy. Długość tego okresu jest tematem, który pracodawca oraz pracownik mogą ustalać poprzez negocjacje. Przepisy dotyczące rozwiązania umów o pracę są określone w ramach umów zbiorowych i różnią się w zależności od sektora i roli pracowniczej. Wśród uznanych reguł istnieje zasada, że pracownik, który przepracował przynajmniej 9 pełnych miesięcy i osiągnął 18 lat, może być zwolniony jedynie w przypadku, gdy pracodawca posiada uzasadniony powód. Jeśli pracownik uważa, że zwolnienie jest nieuzasadnione, ma prawo złożyć skargę do sądu lub instancji odwoławczej. W przypadku udowodnienia, że pracodawca działał nieuzasadnienie, jest zobligowany do wypłaty odpowiedniego odszkodowania pracownikowi. Istnieje jednakże wyjątkowa sytuacja, w której pracodawca ma prawo zwolnić pracownika natychmiastowo i bez okresu wypowiedzenia, jeżeli zachowanie pracownika jest rażąco niestosowne.

Ochrona zdrowia i higieny w miejscu pracy

Przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność w Danii, muszą respektować wytyczne odnośnie ochrony zdrowia i higieny w miejscu pracy. Te wskazówki są dostępne na oficjalnym serwisie Inspekcji Pracy w Danii. Jeżeli firma zatrudnia co najmniej 10 pracowników, konieczne jest także utworzenie struktury odpowiadającej za kwestie BHP, której przewodniczą wyznaczeni inspektorzy. Ich kluczową rolą jest wdrażanie i egzekwowanie standardów bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie. Również organizacje, które operują w warunkach zmieniających się lub tymczasowych, są zobowiązane do przestrzegania tych regulacji. Niewypełnienie wymogów dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa może skutkować nałożeniem grzywny finansowej oraz zahamowaniem realizacji prac.

Poniżej przedstawiamy główne zadania pracodawcy wynikające z duńskich przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy:

• stworzenie środowiska pracy wolnego od zagrożeń,
• utrzymywanie wysokich standardów higienicznych na stanowiskach pracy,
• dostarczanie instruktażu pracownikom dotyczącego zasad bezpieczeństwa,
• regularne przeprowadzanie szkoleń z zakresu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa,
• zapewnienie odpowiedniego wyposażenia ochronnego pracownikom,
• monitorowanie przestrzegania zasad bezpieczeństwa przez zatrudnionych,
• wdrażanie działań prewencyjnych w celu minimalizacji ryzyka wypadków w trakcie pracy.
  

Środowisko pracy

W Danii, nie istnieje jedno spójne akte prawne, które regulowałoby relacje między pracownikami a pracodawcami. Kwestie takie jak czas pracy, okres wypowiedzenia, minimalny urlop oraz wiek emerytalny są ustalane poprzez umowę zawieraną pomiędzy Duńską Federacją Związków Zawodowych a Duńską Konfederacją Pracodawców. Umowy między pracodawcami a pracownikami są konieczne do spisania na piśmie, umowy ustne nie są brane pod uwagę. Negocjacje dotyczące podwyższenia wynagrodzenia mogą być prowadzone około co dwa lata, a zawarta umowa o pracę może być renegocjowana przeciętnie raz na około cztery lata.

Układy zbiorowe

W kontekście duńskich firm, istnieją porozumienia zbiorowe, które mają na celu zabezpieczenie pracowników w kwestiach związanych z ich warunkami pracy. Te umowy regulują różnorodne aspekty, takie jak warunki zatrudnienia, wynagrodzenia, bezpieczeństwo w miejscu pracy, czas i miejsce pracy, urlopy, nadgodziny, a także zagadnienia emerytalne i wiele innych. Przedstawiciele zarówno pracowników, jak i pracodawców są zaangażowani w tworzenie tych porozumień zbiorowych. Jeśli pracodawca wykazuje zainteresowanie, ma możliwość przystąpić do takiego układu, zwłaszcza jeśli już jest członkiem organizacji pracodawców. Warto zaznaczyć, że fakt przynależności pracowników do konkretnej organizacji zawodowej nie wiąże się automatycznie z wprowadzeniem w firmie zasad i regulacji ustalonych przez to stowarzyszenie w ramach porozumień zbiorowych.

Składki na ubezpieczenie społeczne

W zakresie systemu zabezpieczenia społecznego w Danii, wszyscy ci, którzy podejmują pracę na tym terenie, są objęci tym mechanizmem. Pracodawcy są odpowiedzialni za opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne od wynagrodzenia pracowników. Kwoty tych składek wynoszą w przybliżeniu 1 080 koron duńskich rocznie. W Danii, co roku pracodawcy wpłacają średnio od 10 000 do 12 000 koron duńskich jako składki na ubezpieczenie społeczne związane z zatrudnieniem pracowników.

Rejestr Zagranicznych Świadczycieli Usług

W zawartości podkreślono ważność konieczności zapisania działalności firmy w Rejestrze Zagranicznych Świadczeniodawców Usług (RUT) przed przystąpieniem do działań w Danii, a także podano informację o obowiązku zgłoszenia wszelkich modyfikacji w działalności przedsiębiorstwa. Procedura rejestracji w RUT jest niezwykle prosta i szybka, odbywa się za pośrednictwem witryny internetowej virk.dk. Wymagane są konkretne informacje, takie jak nazwa i siedziba firmy, rodzaj oferowanych usług, lokalizacja, planowany okres działalności, numer CVR, numer VAT, klasyfikacja sektorowa, dane kontaktowe osoby dokonującej rejestracji oraz dane pracowników delegowanych. Po pomyślnym dokonaniu rejestracji, uzyskuje się unikalny numer RUT, niezastąpiony w komunikacji z organami duńskimi. Niezadeklarowanie działalności w RUT lub zaniedbanie zgłoszenia zmian w działalności niesie ryzyko nałożenia kary pieniężnej lub wszczęcia procedury kontrolnej przez Inspektorat Pracy.

Kupno gotowego przedsiębiorstwa

Alternatywą dla założenia nowej firmy jest zakup już istniejącego przedsiębiorstwa. W Danii, ta opcja jest łatwa i szybka do realizacji, a wszelkie formalności da się załatwić online. Przedsiębiorstwa dostępne do sprzedaży zwykle działają od kilku miesięcy i posiadają ogólną nazwę, co umożliwia ich wszechstronne wykorzystanie. Osoby, które nabywają takie firmy, czerpią korzyści z uniknięcia przeszłych zobowiązań, posiadania wiedzy w kwestiach finansowych oraz uznania w oczach instytucji bankowych, agencji rządowych i partnerów biznesowych. Jedynym elementem, który trzeba załatwić, jest otwarcie konta bankowego dla nowo nabytej firmy.

Start-up Denmark

W tekście podkreślono konieczność rejestracji działalności firmowej w Duńskim Rejestrze Zagranicznych Usług (RUT) przed rozpoczęciem działań w Danii oraz zaznaczono obowiązek meldowania wszelkich zmian w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Program Start-up Denmark, wspólny projekt Duńskiego Ministerstwa Biznesu i Wzrostu oraz Ministerstwa Imigracji, Integracji i Mieszkalnictwa, zapewnia opcję dla inwestorów spoza kraju. Przygotowuje on grunt do rozpoczęcia działalności w Danii i umożliwia uzyskanie zezwolenia na pobyt dla dwóch osób na okres do dwóch lat. Głównym celem programu jest stymulowanie inwestycji zagranicznych, co przyczynia się do dynamiki gospodarczej kraju.

Aby uczestniczyć w programie Start-up Denmark, konieczne jest posiadanie pomysłu na biznes, który wniesie nową wartość do gospodarki Danii. Aplikacje od inwestorów spoza kraju są poddawane analizie przez ekspertów, którzy podejmują decyzję o zaakceptowaniu lub odrzuceniu propozycji. Należy zwrócić uwagę, że program nie obejmuje przedsiębiorców planujących otwarcie restauracji czy sklepu spożywczego. Inwestor powinien posiadać akcje w swoim kraju pochodzenia i nie być odbiorcą dywidendy. Ponadto, powinien posiadać odpowiednią sumę oszczędności, wystarczającą na pokrycie wydatków na pobyt jednej osoby lub rodziny przez rok. Minimalna kwota oszczędności to około 18 000 euro w przypadku samotnego pobytu, 36 000 euro w przypadku dwóch osób oraz około 6 000 euro za każde dziecko.

Przedsiębiorcy, którzy pomyślnie ukończyli proces programu Start-up Denmark, uzyskują te same przywileje, które przysługują duńskim przedsiębiorcom. Mogą korzystać z państwowych dotacji i wsparcia, nawiązywać relacje biznesowe oraz uzyskać dostęp do rynku europejskiego. Dodatkowo, mają dostęp do darmowych konsultacji w ośrodkach biznesowych. Inwestor spoza kraju i jego rodzina mają również dostęp do świadczeń socjalnych, w tym opieki zdrowotnej i edukacji.

Zakończenie działalności firmy w Danii

Aby zakończyć funkcjonowanie firmy w Danii, istnieje szereg formalności, w tym dostosowanie deklaracji podatkowej. Wizyta w Urzędzie Podatkowym i dostarczenie niezbędnych informacji pozwoli na obliczenie należności podatkowej, którą trzeba uregulować. Kraj, w którym należy opłacić podatek, zależy przede wszystkim od czynników takich jak miejsce zamieszkania czy rodzaj wykonywanej pracy. Ostateczny formularz, który trzeba wypełnić przed zakończeniem działalności, jest dobierany w zależności od zdolności podatkowej danej osoby. Istnieją dwie główne kategorie zdolności podatkowej.

Naturalnie, sytuacja osobista jednostki może być zróżnicowana i niekoniecznie zgodna z kryteriami ograniczonej lub pełnej zdolności podatkowej. Jeżeli osoba mieszka i pracuje zarówno w Danii, jak i w swoim kraju pochodzenia, to to, gdzie znajduje się większość interesów życiowych i gdzie zamieszkuje partner lub współmałżonek, decyduje o tym, który kraj uznawany jest za stałe miejsce zamieszkania. Jeśli ośrodkiem interesów życiowych i zamieszkania partnera jest ojczysty kraj, to to państwo jest traktowane jako miejsce stałego zamieszkania. Analogicznie, jeśli Dania jest miejscem koncentracji interesów życiowych, a partner mieszka w Danii, to Dania jest uważana za stałe miejsce zamieszkania. Poza poprawieniem deklaracji podatkowej, trzeba również poinformować Urząd Skarbowy o nowym adresie oraz wykreślić się z krajowego rejestru duńskiego, co można załatwić w lokalnym punkcie obsługi mieszkańców.

Czy posiadanie przedsiębiorstwa w Danii się opłaca?

Dania stanowi atrakcyjne miejsce dla zagranicznych inwestorów, przyciągając ich wieloma korzyściami. Jej gospodarka wykazuje stabilność, elastyczność i otwartość, a jej PKB plasuje się w czołówce zarówno w Europie, jak i globalnie. W porównaniu z innymi krajami europejskimi, inflacja w Danii jest zachowawcza. Biurokracja nie jest uciążliwa, a aspekty polityczne, prawne i podatkowe są jasno zdefiniowane, co ułatwia nawigację obcokrajowcom. Dodatkowo, Dania jest aktywnym uczestnikiem takich organizacji jak Unia Europejska, Rada Europy, Światowa Organizacja Handlu, Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu, Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

Bogata oferta edukacyjna przyczynia się do wysokiego poziomu wykształcenia, co przejawia się w dostępności na rynku pracy wykwalifikowanych i dobrze przeszkolonych pracowników, co stanowi atut dla potencjalnych inwestorów. Znacząca znajomość języka angielskiego w społeczeństwie duńskim ułatwia efektywną komunikację, zarówno w życiu codziennym, jak i w sprawach formalnych oraz kontaktach z miejscowymi mieszkańcami.

Procedura zakładania firmy w Danii charakteryzuje się szybkością, prostotą i niskimi kosztami, co sprawia, że jest to jeden z najbardziej ułatwionych procesów na skalę światową. Firmy zagraniczne cieszą się równymi przywilejami jak firmy duńskie. Państwo koncentruje się na wspieraniu biznesowego rozwoju, szczególnie małych i średnich przedsiębiorstw. Przedsiębiorcy mogą skorzystać z różnorodnych programów dotacyjnych, pożyczek i kredytów. Dostępność różnych form prawnych pozwala dostosować działalność do indywidualnych wymagań.

Stawki opodatkowania dochodów firm w Danii są stosunkowo niskie, wynosząc 28%, co stanowi przewagę w porównaniu z europejskimi średnimi wskaźnikami. Opłaty związane z ubezpieczeniami społecznymi i zdrowotnymi ponoszone przez pracodawców są również umiarkowane, ograniczając się do 1% wynagrodzenia. Co więcej, większość przypadków umożliwia uniknięcie podwójnego opodatkowania dzięki umowom, które Dania podpisała z wieloma krajami, zarówno w Europie, jak i Azji czy Ameryce.